Gabriëlla Cleuren

Ontmoet Gabriëlla in haar atelier

https://vimeo.com/748815328

Lees meer >> | 11 keer bekeken

Gezondheid, een virtuele wereld

De mens is een kwetsbaar wezen. In de serie 'Health' probeert Gabriëlla haar gevoelens te verwerken die worden opgeroepen door pijn, ziekte, gezondheidsproblemen, de zorg voor een familielid. Het hoort bij het leven en Gabriëlla probeert het te vertalen naar haar virtuele werelden.  

Lees meer >> | 56 keer bekeken

Virtuele werelden een dagboek

Vroeger vertelden schilders hun verhalen door middel van iconen en symbolen. In de jaren negentig besloot Gabriëlla de efficiënte beeldtaal van computers te gebruiken. Ze probeert haar gevoelens en observaties in pictogrammen te vatten en creëert zo haar eigen 'Windows'. En er zit nog een virtueel tintje aan: ze schildert met pixels, emotionele, spontane stippen.
Gabriëlla: "In mijn serie Brave New Old Worlds zien de pixels er bijna verbrokkeld uit, heel ruw, verwijzend naar de verbrokkeling van de tijd, die op een goede of slechte manier evolueert."

Lees meer >> | 19 keer bekeken

Poëzie van de wildernis

In de zomer van 2014 besloot Gabriëlla een serie van haar werk te wijden aan de poëzie van het bos/de wildernis. 
Gabriëlla: "In die tijd werd reizen naar het buitenland voor mij onmogelijk, dus besloot ik mijn aandacht te richten op een nabijgelegen bi

Lees meer >> | 34 keer bekeken

Brood en spelen

Als kunstenares kan Gabriëlla Cleuren niet onverschillig blijven voor de verschrikkingen waarmee de wereld vandaag geconfronteerd wordt. Oorlog, geweld, klimaatverandering, vluchtelingen, ... Het lijkt een never ending story. "Mijn schilderijen in de serie Brave New Old Worlds zijn vooral symbolisch, ze proberen veel soortgelijke verhalen tegelijk te vangen. Ik ben voortdurend op zoek naar beelden die eenzaamheid, verlatenheid, ongerechtigheid, geweld, revolutie uitdrukken... Het is mijn maatschappijkritiek met een twist, waarbij ik mijn eigen accenten toevoeg", legt Gabriëlla uit. 

Lees meer >> | 43 keer bekeken

Tori en Lokita

Een zeer bijzondere film die de exploitatie van alleenstaande vluchtelingenkinderen op scherp zet. Hun precaire levenssituatie en schaamteloze exploitatie door misdadige volwassenen, zonder enig medeleven.

De enorme levensgevaren die ze lopen is vol creatieve invallen om zich toch maar te handhaven. Tori is onverschrokken en vindingrijk, Lokita is als meisje nog weerlozer aan nog meer gevaren blootgesteld. De spanning wordt voortdurend pijnlijk volgehouden en opgedreven. De eerlijkheid van de twee kinderen, hun liefde voor elkaar en hun goodwil ten aanzien van hun familie, de tederheid en zorg ten aanzien van elkaar is zo spanningsvol langdurig in beeld vastgehouden en opgedreven door akelige volwassenen, bedreigende isolatie tegenover tedere gebaren: een hand opleggen, een wonde verzorgen, samen zich in slaap zingen. Fantastische contrasten waarbij menselijkheid nooit in criminaliteit ten onder gaat. Alleen tussen de kinderen speelt een gehechtheid en zorg, een gaafheid die scherp contrasteert met de meedogenloze buitenwereld die de zwakken uitzuigt waarbij alleen geld een rol speelt.

Lees meer >> | 124 keer bekeken

Albert Bartsoen : Gentse impressionist. Een tentoonstelingsbezoek.

Een waardevolle tentoonstelling met voor mij bevreemdende keuze van de kunstenaar wat zijn onderwerpen betreft. De moeizaamheid van schildering, het gewroet is in de werken te voelen. Zijn keuze van staketsels en daken met industriële vervuiling ligt waarschijnlijk aan zijn afkomst: zoon van een fabrikant, heeft dus oog voor zulke onderwerpen die zeer onrustgevend zijn en het tijdperk van de vervuiling inzetten.  Ook de vele burgerhuisjes die het moeilijk hebben met leegte zijn typisch Vlaams. In die zin legt hij wel een tijdperk vast: opkomende industrialisering met als tegenhanger lege grijze straten, en veel horizontaliteit: een lange muur, een huizenrij , eindeloos . Vreemd voor mij die het vooral van ritme en tegenstellingen moet hebben. De twee zeewerkjes van Ensor zien er krachtiger uit van beweging en van kleur.

Lees meer >> | 105 keer bekeken

"Vaders en zonen" van Ivan Turgenev. Een boekbespreking.

Een boek dat de maatschappij, een deel ervan in het oude Rusland doorlicht. Aristocraten hebben beschaafde omgangsvormen, reizen veel  en bezitten meestal het land. Voor de rest zijn er de boeren luiaards en dieven en lijfeigenen, armzalige beesten ,  op het armtierige land die analfabeet zijn en niets betekenen. Boeren betalen cijns aan de aristocraten voor het gebruik van de grond.  

Lees meer >> | 97 keer bekeken

Leviathan , een film van Lucien Castaing-Taylor Verena Paravel

In een boek van Thomas Hobber uit 1651 wordt de mens als zelfzuchtig en competitief neergezet. Daarom is een krachtige heerser die de chaos en anarchie beteugelt nodig.

Leviathan is een oermonster uit de oertijd ( ook in de bijbel in het (Hebreeuws  opgevoerd).

We zagen al een Russsische film van Andrew Zvyagintsev  : 2014 daarover : een sombere pessimistische satire op het huidige Rusland waar boeven, corruptie , criminelen de dienst uitmaken. (Hoe waar intussen !( Woning vernietigd met bulldozer omdat hij niet wijkt)

Lees meer >> | 101 keer bekeken

Antony Gormley in Museum Voorlinden Wassenaar (Nederland)

De mens in de ruimte of in verhouding daarmee.

Zeer bijzonder de mens in de ruimte van Wassenaar , al zijn verschillende houdingen op het grasveld in aanloop naar het museum, afgietsels van de kunstenaar zelf geabstraheerd in gietijzer.  De tuin met ontzettend groot bomenpark waarin diezelfde figuren opduiken, maar in een andere constellatie, op een pad , tegen een boom, in een vijver in volle licht en schaduw. De mens en de natuur!

Lees meer >> | 98 keer bekeken