VOLLE LEEGTEN unieke werelden
In de zomer van 2014 besloot ik een reeks te wijden aan poëzie van het woud/wildernis. Daar ik in mijn onmiddellijke omgeving een bos met meer ligt en ik door omstandigheden geen verre verplaatsingen naar het buitenland kon maken, besloot ik mijn omgeving, het bos , vaak in tegenlicht, vol stilte en geheimzinnigheid uit te diepen voor een reeks. Wie het kleine niet eert is het grote niet weert. Met de alsmaar meer verdwijnende natuur is het zeker een hedendaags thema dat er toe doet.
uit 2009 tot 2021
(klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar
Gele weg in het bos - abstract
2021Door de afgevallen bladeren van bomen is het alsof je op een gekleurde weg loopt langs bomen met een speciale tint. Meer werken getoond in de Kunstruimte - Gabriella's Art World uit de serie "Volle Leegten unieke werelden" >> Dit werk is te zien op Singulart >>
Herdenkingsbos - Geboortebos
2020Hoe belangrijk het bos ter ere van kinderen en hun toekomst. Om de kinderen te herdenken die in een bepaald jaar zijn geboren, heeft de gemeente Sint-Niklaas dit bos ingericht. Er zijn ook beschrijvingsborden met vermeldingen van de namen van de kinderen. Omdat een van mijn kleinkinderen op een van de planken zit, heb ik deze indruk gemaakt van de bomen en planten. Meer werken uit de serie "Volle Leegten unieke werelden" gemaakt in 2020 >> Dit werk is ook beschikbaar op Singulart >>
Cap Blanc Nez
2021
Eenzaamheid 03
2009Een vrouw, enkel een donkere schaduw in het winterbos dwalend .Alleen lopen als een schaduw in het bos voelt niet fijn. Misschien wordt het beter als ik iemand of een leuk dier tegenkom.
Boom in de tuin
2021Is een beeld van een centrale boom die dominant op de voorgrond van ons gasthuis met rode dak een opmerkelijke vorm neerzet.
Corona in het groen
2021Eindelijk ontspannen. Na in sommige kamers opgesloten te zijn geweest, is het een genot om samen met de vrienden de buitenlucht op te snuiven. Dit is iets wat zogenaamd verboden was.
Schaduw
2020Als je door het bos loopt en de zon schijnt op je rug krijg je het warm. Al die kleuren en planten die het licht niet weerkaatsen, je zult heel blij zijn en weten dat alles goed komt. Meer werken getoond in de Kunstruimte - Gabriella's Art World uit de serie "Volle Leegten unieke werelden" >> Meer werken vind je in Singulart >>
Water in de wildernis
2021Op mijn wandelingen in de wildernis van Buitenland (gemeente Bornem), overstromingsgebied van de Schelde vormt de sloot langs de weg met bomen afgezoomd en doorsijpelend , reflecterend water een heldere poëtische vorm. Het meest leesbare en lyrische beeld van de drie. De uitdaging daarbij is ook in de abstractie een subtiele minimale leesbaarheid te bewaren. Opschuiven tot de rand van abstractie , zeer geordend , gedisciplineerd als symfonische muziek ; ‘ Alles im Einklang’. Zonder uitleg is dit voor de kijker niet zichtbaar.
Spiegeling
2021In het water zie je jezelf als spiegeling. Echt of niet echt?
Langs de rivier
2017Als je langs het water loopt kom je misschien tot rust door allerlei geluiden en kleuren. Dit is de plaats voor opgewonden mensen. Wordt getoond in de Kunstruimte.
Voorbijgangers
2018
Tijdens de lockdown waren de verwilderde bossen en plassen mijn enige uitwijk mogelijkheid. De kans op een ontmoeting met mensen was nihil.
Wordt getoond in de Kunstruimte.
Corona ontvlucht 03
2021Tijdens de lock-down waren de wilde bossen mijn enige uitwijkmogelijkheid. De kans op een ontmoeting met mensen was nihil. Lees ook over "Corona ontvlucht" in de blog Wordt getoond in de Kunstruimte.
Corona ontvlucht 04
2021Tijdens de lock-down waren de wilde bossen mijn enige uitwijkmogelijkheid. De kans op een ontmoeting met mensen was nihil. Lees ook over "Corona ontvlucht" in de blog Wordt getoond in de Kunstruimte.
Corona ontvlucht - lyrisch
2021In de moerasbossen van Willebroek. Tijdens de lock-down waren de wilde bossen mijn enige uitwijkmogelijkheid. De kans op een ontmoeting met mensen was nihil. Lees ook over "Corona ontvlucht" in de blog Wordt getoond in de Kunstruimte.
Corona ontvlucht - moeras
2021In de moerasbossen van Willebroek. Tijdens de lock-down waren de wilde bossen mijn enige uitwijkmogelijkheid. De kans op een ontmoeting met mensen was nihil. Lees ook over "Corona ontvlucht" in de blog Wordt getoond in de Kunstruimte.
De zon verdwijnt
2021Gestuele benadering vind je in 3 werken, waarbij het uitgangspunt een avondlucht is. Wordt getoond in de Kunstruimte.
Figuur in het bos - abstract
2021Bijna niet te zien tussen de bomen en takken. Zo wil je wel eens zijn. Wordt getoond in de Kunstruimte.
Kosmisch 01
2021Gestuele benadering vind je in 3 werken, waarbij het uitgangspunt een avondlucht is.µ Wordt getoond in de Kunstruimte.
Corona ontvlucht 01
2021
Tijdens de lock-down waren de wilde bossen mijn enige uitwijkmogelijkheid. De kans op een ontmoeting met mensen was nihil.
Lees ook over "Corona ontvlucht" in de blog
Wordt getoond in de Kunstruimte.
Kosmisch 02
2021Gestuele benadering vind je in 3 werken, waarbij het uitgangspunt een avondlucht is. Wordt getoond in de Kunstruimte.
Ontmoeting in het bos
2021Wordt getoond in de Kunstruimte.
Schaduw figuur variatie 03
2019Een donkere schaduw tekent van je zelf zich af in het bos. Enige plaats waar je kan gaan met de lock-down. Wordt getoond in de Kunstruimte.
Poëzie van de wildernis 03
2018Wordt getoond in de Kunstruimte.
Poëzie van de wildernis 50
2018In de zomer van 2014 besloot ik een reeks te wijden aan poezië van het woud/wildernis. Daar ik in mijn onmiddellijke omgeving een bos met meer ligt en ik door omstandigheden geen verre verplaatsingen naar het buitenland kon maken, besloot ik mijn omgeving, het bos , vaak in tegenlicht, vol stilte en geheimzinnigheid uit te diepen voor een reeks. Wie het kleine niet eert is het grote niet weerd. Met de alsmaar meer verdwijnende natuur is het zeker een hedendaags thema dat er toe doet. Het poëtische vind je ook in je onmiddellijke nabijheid , in het kleinschalige als je het oog hebt om het te zien. Het is geen banaal gegeven , maar een biotoop vol stilte, schoonheid, licht , contrast en tonaliteit van groen en blauw met sculpturale en mediterende aspecten , vol verscholen mensen en geluidloze dieren, gelijkwaardige elementen in die natuur. Je zou het ook mens en natuur kunnen noemen. Het rijke groen, het wazige blauw , met de rode puntjes mens als accent laat kleine schildergedichtjes ontstaan. Een boeiend verwijlen. Wordt getoond in de Kunstruimte.
Poëzie van de wildernis 64
2018In de zomer van 2014 besloot ik een reeks te wijden aan poezië van het woud/wildernis. Daar ik in mijn onmiddellijke omgeving een bos met meer ligt en ik door omstandigheden geen verre verplaatsingen naar het buitenland kon maken, besloot ik mijn omgeving, het bos , vaak in tegenlicht, vol stilte en geheimzinnigheid uit te diepen voor een reeks. Wie het kleine niet eert is het grote niet weerd. Met de alsmaar meer verdwijnende natuur is het zeker een hedendaags thema dat er toe doet. Het poëtische vind je ook in je onmiddellijke nabijheid , in het kleinschalige als je het oog hebt om het te zien. Het is geen banaal gegeven , maar een biotoop vol stilte, schoonheid, licht , contrast en tonaliteit van groen en blauw met sculpturale en mediterende aspecten , vol verscholen mensen en geluidloze dieren, gelijkwaardige elementen in die natuur. Je zou het ook mens en natuur kunnen noemen. Het rijke groen, het wazige blauw , met de rode puntjes mens als accent laat kleine schildergedichtjes ontstaan. Een boeiend verwijlen. Wordt getoond in de Kunstruimte.