In de zomer van 2014 besloot Gabriëlla een serie van haar werk te wijden aan de poëzie van het bos/de wildernis. 
Gabriëlla: "In die tijd werd reizen naar het buitenland voor mij onmogelijk, dus besloot ik mijn aandacht te richten op een nabijgelegen biotoop: een meer omgeven door een bos, een gebied waar ik met mijn man veel wandel."
Je dichtstbijzijnde paradijs 


Gabriëlla herhaalt het als een mantra: "Je hoeft niet ver te gaan om de poëzie van de natuur tegen te komen. Het is dichterbij dan je denkt. Je hoeft het alleen maar te zien." 
Inderdaad, waarom duizenden kilometers reizen om de wonderen van de natuur te zien terwijl je ecologische voetafdruk groeit als een Bigfoot? Ga naar buiten, verdwaal bewust, in je eigen buurt. Na een tijdje, misschien al na een paar kilometer, zal het je raken, het kan getriggerd worden door een detail, misschien door het licht of een schaduw, een beweging, een kleur, een geluid, een geur en zeker een gevoel.

Video over "Poëzie van de wlldernis">>